วิธีที่ใช้ข้อมูลเพิ่มความปลอดภัยในโครงสร้างคอนกรีตเสริมเหล็ก

ในป่าเหล็กและคอนกรีตของภูมิทัศน์เมืองของเรา องค์ประกอบที่ติดตั้งเป็นระบบประสาทที่มองไม่เห็นองค์ประกอบสําคัญเหล่านี้ทําหน้าที่เป็นวีรบุรุษที่ไม่เป็นที่รู้จักของฟังก์ชันชั่นสถาปัตยกรรม.

พิจารณา ปัญหา การ ติดตั้ง ระบบ แอร์, สายไฟฟ้า, หรือ โรงไฟฟ้า ใน อาคาร สูง ที่ ไม่ มี ส่วนประกอบ ภายในองค์ประกอบเหล่านี้ทําให้กระบวนการก่อสร้างเรียบง่ายมาก, ลดต้นทุนการบํารุงรักษา และเพิ่มประสิทธิภาพของอาคารโดยรวม

อย่างไรก็ตาม ส่วนประกอบที่ถูกฝังไว้ ก็มีปัญหากันเอง เช่นเดียวกับวัตถุต่างด้าวที่ฝังไว้ในกระดูกมนุษย์การเปลี่ยนแปลงรูปแบบการแบกภาระ, และอาจทําให้เกิดการกัดกรองหรือแตก. ความสองแบบนี้ต้องการความสมดุลอย่างรอบคอบระหว่างความต้องการทางการทํางานและความปลอดภัยของโครงสร้างการติดตั้งอย่างแม่นยําและการติดตามอย่างต่อเนื่อง

มาตรฐานการออกแบบคอนกรีต ACI 318-11 ที่ได้รับการยอมรับทั่วโลก กําหนดแนวทางที่ครบถ้วนสําหรับการนําองค์ประกอบที่ฝังเข้าใช้งานกรอบนี้ทําให้การติดตั้งขององค์ประกอบที่ไม่ยอมแพ้ในขณะที่ยังคงความแข็งแรงโครงสร้าง:

มาตรฐานนี้ห้ามการเจาะแบบสุ่มในองค์ประกอบที่บรรทุกภาระหลัก (รั้ว, แผ่น, ผนัง) เว้นแต่การวิเคราะห์วิศวกรรมยืนยันว่าไม่มีการลดความจุที่สําคัญนี้ต้องการความละเอียดการผ่าตัดในการวางส่วนประกอบ เพื่อหลีกเลี่ยงโครงสร้าง "พื้นที่สําคัญ."

สําหรับคอลัมน์คอนกรีตเสริมเหล็ก ส่วนประกอบที่ฝังไว้สามารถครอบคลุมพื้นที่ตัดข้ามได้ไม่เกิน 4% เพื่อป้องกันการอ่อนแออย่างเกินคล้ายกับการใส่เกินที่อ่อนแอโครงสร้างกระดูกชีวภาพ.

องค์ประกอบที่เปลี่ยนคอนกรีตที่สามารถรับน้ําหนักได้ ต้องใช้เหล็กหรือเหล็กที่ตอบสนองความต้องการความหนาของท่อตามรายการ 40รับประกันความแข็งแรงและความทนทานที่เพียงพอต่อปัจจัยสิ่งแวดล้อม เช่น ความชื้นและการเผชิญหน้ากับสารเคมี.

มาตรฐานกําหนดความหนาขั้นต่ําของฝาคอนกรีต40 มิลลิเมตรสําหรับส่วนประกอบที่เผชิญกับดิน/สภาพแวดล้อมที่รุนแรงและ 20 มิลลิเมตรสําหรับสถานที่ที่คุ้มกัน.

การเสริมเสริมขอบเขตเพิ่มเติม (อย่างน้อย 0.002 เท่าของพื้นที่คอนกรีต) ต้องชําระค่าการลดส่วนตัดข้าม

การนํามาใช้วิธีการสามอย่าง เพื่อเปลี่ยนมาตรฐานให้กลายเป็นทางแก้ไขทางวิศวกรรมที่ใช้ได้

เทคนิคคอมพิวเตอร์นี้จําลองการกระจายเครียดและการปรับปรุงรอบส่วนประกอบที่ติดตั้ง ทําหน้าที่เป็นห้องปฏิบัติการเสมือน เพื่อระบุจุดความล้มเหลวที่เป็นไปได้ก่อนการก่อสร้าง

การวิเคราะห์ข้อมูลประวัติศาสตร์ของโครงการจะกําหนดความสัมพันธ์ระหว่างปริมาตรส่วนประกอบ (ขนาด, สถานที่ตั้ง) และผลการดําเนินงานของโครงการ

อัลกอริทึมที่ก้าวหน้าประมวลผลข้อมูลหลายมิติ เพื่อคาดการณ์ผลกระทบขององค์ประกอบและผลิตการตั้งตั้งที่ปรับปรุงให้ดีที่สุด เพื่อลดผลกระทบทางโครงสร้างให้น้อยที่สุด

โครงการอาคารสูงแสดงผลการนํามาใช้อย่างประสบความสําเร็จ ผ่านการวางส่วนประกอบที่มีองค์ประกอบที่มีความจํากัด และวัสดุที่มีความทนทานสูง,โครงการสะพานได้รับการแตกโครงสร้างจากการติดตั้งส่วนประกอบที่ไม่สอดคล้อง ซึ่งต้องมีการปรับปรุงหลังที่แพง

ความก้าวหน้าทางเทคโนโลยีกําลังขับเคลื่อนการเปลี่ยนแปลง 2 อย่าง

องค์ประกอบที่ติดตั้งเซ็นเซอร์ตอนนี้สามารถติดตามสภาพโครงสร้างในเวลาจริง โดยทํางานเป็นเครื่องมือวินิจฉัยที่ตรวจพบสัญญาณเตือนก่อนของปัญหาที่เป็นไปได้

อุตสาหกรรมกําลังเปลี่ยนไปยังวัสดุที่สามารถนําไปใช้ใหม่และการออกแบบแบบจําลองที่อํานวยความสะดวกในการบํารุงรักษาในขณะที่ลดผลกระทบต่อสิ่งแวดล้อม

ขณะที่องค์ประกอบที่จําแนกอยู่ในระบบมีปัญหากับตัวเอง การปฏิบัติตามมาตรฐานอย่างเข้มงวดรวมกับเทคนิคการวิเคราะห์ที่ทันสมัย สามารถลดความเสี่ยงได้อย่างมีประสิทธิภาพการแก้ไขที่ยั่งยืนที่รักษาความสมบูรณ์แบบของโครงสร้างในขณะที่ตอบสนองความต้องการสถาปัตยกรรมที่พัฒนา.